Biliyorum,
Ben senin sadece ‘bir an’ dediğin zamanlara sıkıştım hep.
Hiç toplayıp biraraya getirmedin beni..
Böldüğün zaman dilimlerinin bir köşesinde hep vardım ama aslında hayatında hiç olmadım..
Sen benim susuşlarım oldun hep..
Haykırıp açığa vuramadım seni..
Her gün daha derinleşen kör kuyularımın içine inmekten vazgeçemedim.
Seni meydana çıkarmak için indiğim her adımda benide ektin dibe.
‘bunu bize yapmayalım! ‘ dedim.. ‘yaraları kanatmayalım’,duymadın..