"Enter"a basıp içeriğe geçin

Kategori: Yazı

Zincirin Halkaları

Zincirin Halkaları (https://www.pexels.com/photo/sea-nature-sunset-water-119562/)

Standart geçen 2017 senesinin ardından hayatta bir şeylerin artık değişmesi, hiç bir şey için geç değil diyerek, kendimi iyi hissettirecek yeni bir şeyler yapmam gerektiğine kanaat getirdim.

Bun düşüncemde en etkili olan bir şey varsa da o da değerli Barış Özcan’ın kendi ismini taşıyan kanalında 23 Aralık 2017 tarihinde yayımladığı, 2018’de Zinciri Kırma! videosuydu.

Ramazan Bayramı

19 Ağustos 2012, O yılın gününe baktığında özel bir gün, fakat benim için o günün bir özelliği ve farkındalığı yoktu. Çünkü o gün herşeyden uzaktım. Askerde hafta sonu tatillerinin bir anlamı olmadığı gibi bayramın ne anlamı olacaktı. Ne bekliyordum ki! Bilmiyorum ama sadece daha farklı geçer diye umuyordum ama sıradan bir günden hiç ama hiç bir farkı yoktu. Sadece bir çarşı günü daha dışarı çıkacaktım. Bayramın birinci günü daha dışarı çıkmama rağmen dışarıdaki hayatta nerede o eski bayramlar dedirtecek cinstendi. Gözlerden okunduğu üzere kimsenin içinde bayram coşkusu denen bir duygu kalmamış sadece bayramla birlikte evde tatil yapacakları günün hesabı içindeydiler sanki kimse mutlu değildi işin açıkçası ama dışarıdaki insanlar bu durumda iken ben ne durumda olabilirdim.

Gediz Kaçamağı :-)

Gediz kaçamağı bir anda gelişen bir geziydi aslında benim için, arkadaşımın orda işinin ve arabasında yer olması sadece tesadüf değildi onun nezdin de planlı ve programlıydı aslında 08.01.2010 Cuma gecesi saat 2:00 da başlayan yolculuk baya da güzel başlamıştı. Her ihtimale karşı navigasyon

Sende günlük tut…

Her insan bir günlük tutmalı, yazmalı bence.. Ben yeni başladım, bu işin başındayım yani
acemiyim daha ama şimdi şimdi farkına varıyorum artık değerinin, önceleri çok saçma geliyordu bana! Ahh günlük mü kız işi o, erkek dediğin günlük tutumaz derdim hep ama şimdi şimdi anlıyorum değerini.

Bekleyiş!

Çok seviyorsun söleyemiyorsun yada söyledin ama karşılık bulmadın.
Paltonik olsa da olmasa da bekliyorsun değil mi? Belki bir gün severdiye…
Ardından bakış buğulu gözlerle yolunu gözleyiş ne kadar çekilmez bir acı verir insana..
Gelemyeceğini bile bile..
Gözlerin yollarda aklın onda kalır.